درسنامه درس دوم فارسی پنجم

معنی شعر فضل خدا فارسی پنجم

۱- فضلِ خدای را، که تواند شمار کرد؟ *** یا کیست آن که شکر یکی از هزار کرد؟
معنی: چه کسی میتواند لطف و بخشش خدا را بشمارد یا چه کسی است که شکر یکی از هزاران نعمت خدا را به جای آورد. (هیچکس قادر به شمارش فضل و نعمت خدا نیست.)

۲- بحر آفرید و برّ و درختان و آدمی *** خورشید و ماه و انجم و لیل و نهار کرد
معنی: خداوند، دریا، خشکی، درختان، انسان، خورشید، ماه، ستارگان، شب و روز را آفرید.

۳- اجزای خاک مُرده، به تأثیر آفتاب *** بُستانِ میوه و چمن و لاله زار کرد
معنی: خداوند اجزای خاک بیجان را به کمک و تأثیر نور آفتاب به باغ میوه و چمنزار و لاله زار تبدیل نمود.

۴- ابر، آب داد بیخ درختان مُرده را *** شاخ برهنه، پیرهن نوبهار کرد
معنی: ابر به خواست خدا ریشه ی درختان خشک و بیجان را آب داد و بهار و سبزه را در شاخهی خشک و خالی درختان قرار داد. (بهار آمد.)

۵- توحید گوی او، نه بنی آدم اند و بَس *** هر بلبلی که زمزمه بر شاخسار کرد
معنی: ستایش کننده ی خدا فقط انسان ها نیستند بلکه هر پرنده (آفریده ای) که روی شاخه های بزرگ زمزمه میکند، ستایش کننده ی خدا است

معنی کلمات درس دوم فارسی پنجم

مخالف و متضاد درس دوم فارسی پنجم

بحر ≠ بر
لیل ≠ نهار
مرده ≠ زنده
برهنه ≠ پوشیده
بزرگ ≠ کوچک
زیبا ≠ زشت
خواب ≠ بیدار
مغرور ≠ فروتن، متواضع
غمگین ≠ شاد

هم خانواده درس دوم فارسی پنجم

فضل= فاضل، فضیلت
انجم= نجوم
شکر= شاکر ، تشکر
تاثیر= موثر، اثر
تعریف= معرفی
دیدن= دید، دیدار

کلمات املایی درس دوم فارسی پنجم

درس فضل خدا:
فضل – بحر – انجم – نهار – تأثیر – برهنه – توحیدگوی
بخش دانش زبانی:
حسرت – تحسین – غرور – علفزار- مشخص – غروب – سپاسگزار
الله اکبر– پیشانی‌اش – بلای وحشتناکی

حتما ببینید: درسنامه درس سوم فارسی پنجم