شهربانو دوستی
در ابتدا بهتر است با سبک های مختلف یادگیری آشنا شویم تا بدانیم فرزند ما از کدام سبک یادگیری استفاده می کند و ما نیز بدانیم چطور فرزندانمان را به درس خواندن علاقه مند کنیم؟
با شنیدن بهتر یاد می گیرند، به این دسته از دانش آموزان کتاب های صوتی کمک زیادی می کند و نیازی به دیدن معلم یا کتاب ندارند.
شنیدن خیلی به آنها کمک می‌کند، معمولاً با صدای بلند درس می خوانند، پس فضا را برای آنها فراهم کنید.اجازه دهید بتوانند با صدای بلند درس بخوانند.
این دسته همان دانش آموزانی هستند که دوست دارند صدای موسیقی باشد یا در جمع باشند و درس بخوانند و تمرکز دارند.
این دانش آموزان با توجه به سبک شنیداری می‌توانند در چنین شرایطی تمرکز خود را حفظ کرده و به یادگیری بپردازند.
زمانی که دانش آموزی دارای سبک دیداری است باید معلم را نگاه کند یا متن کتاب را ببیند.
این دانش آموزان در سنین پایین باید حتماً کلمات را ببینند تا آنها را در حافظه تصویری شکل دهند.
اما بچه های شنیداری به اندازه بچه های دیداری نیاز به دیدن کلمات ندارند. این دانش‌آموزان با یکی دو مرتبه دیدن، مطلب در حافظه شان شکل می گیرد.
مثلاً در دبیرستان دانش آموزان برای یادگیری موضوع هم باید متن را ببینند هم بنویسند.
به دانش آموزان یاد بدهید برای یادگیری از نوشتن کمک بگیرند، یا می توانید به آنها بگویید: یک برگه کنارت بگذار و چیزی که داری می خوانی را داخل برگه بنویس یا نقاشی آن کلمه را بکش.
از رنگ ها بیشتر می توانیم استفاده کنیم چون در حافظه تصویری ماندگاری بیشتری دارد.
آموزش به این دسته کمی دشوار است چون نیاز دارند چیزی را که یاد میگیرند در عمل ببینند و باید سعی کنیم همان مفاهیم اولیه را عملی انجام بدهد.
مثلاً درس تقسیم، تقسیم سیب به چهار قسمت و … اینها را باید عملیاتی یاد بگیرند.
📌 سبک غالب ما یکی از اینهاست و گرنه هر سه این سبک ها در همه افراد هست پس با یادگیری سبک یادگیری دانش آموز می توانیم به او کمک کنیم.
بعد از آشنایی با سبک یادگیری فرزند باید چند راهکار بدانیم تا اموزش را برای دانش آموز دلپذیر کنیم.
ما معمولاً درس خواندن را دوست نداریم! شاید عاشق کتاب خواندن باشیم ولی درس خواندن سخت است.
شاید در بزرگسالی به درس خواندن علاقه پیدا کنیم ولی در سنین پایین درس خواندن در واقع لذت بخش نیست و کار سختی است.
این را باید بپذیریم، پذیرش این موضوع کار را آسان تر می کند، بعد از آن باید به این فکر کنیم که چه کار کنیم که این فرآیند درس خواندن کمی لذتبخش شود.
✔️ یکی از راهکار های این است که از روش های سنتی یادگیری کمی فاصله بگیریم.
البته خیلی از آموزش پرورش های به روز از روش های خوب و به روزی در اموزش مثل بازی مهارت های ذهنی شروع می کنند و از آن کمک می گیرند تا جذابیت آموزش بالا برود.
اولین کاری که باید انجام دهیم آموزش با استفاده از بازی است، چیزهایی که در مدرسه یاد گرفتند و شما میخواهید در خانه هم آنها را به دانش آموز یاد دهید و به یادگیری دانش آموز کمک کنید استفاده از بازی است.
🔺مثلا وقتی می خواهیم کلمه را آموزش دهیم، حتما از روش‌های سنتی کاغذ و مداد استفاده نکنیم می توانیم با استفاده از تابلو و با ماژیک های رنگی یا با استفاده از بادکنک و گفتن دیکته به این صورت که شما بادکنک را برای دانش آموز می‌اندازید و یک کلمه می گویید، دانش آموزان کلمه را روی بادکنک می نویسد و بعد دانش آموز یک کلمه می گوید. یا برای خواندن کلمه هم میشود از این روش استفاده کرد.
🔺استفاده از رنگ هایی که مضر نیستند. مثلاً دانش آموز با رنگ ها روی کاشی بنویسد.
🔺ابر نویسی، با انگشت در هوا بنویسد.
🔺برای مفاهیم ریاضی و نوشتاری پیوند زدن مفاهیم مدرسه با زندگی روزانه.
مثلاً در پخت کیک مفهوم ضرب و تقسیم را آموزش دهیم، استفاده از جاذبه، گرما، سرما و … در زندگی روزمره تا از یادگیری لذت ببرند .
🔺 درس های که فرزندمان به آن ها علاقه دارد را شناسایی کنیم.
🔺 وقتی میخواهیم درس بخوانیم، بگوییم با آن درسی که مورد علاقه‌ات است درس را شروع کن تا آسان تر شود.
🔺 از برخی دروس مورد علاقه برای مطالعه مطالبی که به آنها علاقه زیادی ندارد در آموزش استفاده کنیم.
مثلا اگر به انگلیسی علاقه دارد، مفاهیم علوم را به صورت انگلیسی یاد بگیرد.
🔺برای فرزندمان یک هم کلاسی درس خوان تعیین کنیم.
وظیفه اصلی والدین در تربیت فرزند، آموزش زندگی کردن است.
از دیدگاه روانشناسی وظیفه والدین آموزش فرزند نیست! اگر ما واقعاْ توانایی اموزش کودک را داریم چرا آنها را مدرسه می فرستیم؟
همه ماسطحی از سواد را داریم و می‌توانیم به فرزندانمان آموزش دهیم پس چرا آنها را به مدرسه می فرستیم؟
چون کار والدین این نیست و والدین سواد این کار را ندارند. پس اجازه بدهیم آموزش و پرورش، معلم و مدرسه هرچند غیر استاندارد ،کارشان را انجام دهند.
ما می توانیم آسیب های آموزشی را در خانه کم کنیم ولی مسئولیت ما والدین آموزش فرزند نیست!
⁉️ چرا روانشناسی مخالف درگیر شدن والدین با درس و تکالیف و مدرسه دانش آموز است؟
والدین حوصله تکرار کردن بیش از دو تا سه مرتبه مطلبی به فرزند را ندارند. اینجاست که شروع به داد زدن، توهین و تحقیر کردن دانش آموز می کنند و اینجاست که ارتباط مادر و فرزند یا پدر و فرزند دچار آسیب می شود.
تصور کنید فرزند شما پزشک متخصص،مهندس خوب، معلم توانمند، خیاط یا آشپز خیلی خوبی شده است ولی ارتباط عاطفی او و شما دچار مشکل شده، آن هم به خاطر توهین و تحقیر هایی که از درس شروع شده است.
اولین انتقادها، توهینها و تحقیر فرزندان از درس شروع می شود!
به آینده نگاه کنید و ببینید ارزش این را دارد که فرزندان ما اینقدر از دست ما دل خور شوند و برنجند به خاطر اینکه ما میخواهیم در درس موفق باشند؟
همه زندگی فرزند در تحصیل نیست، همه موفقیت فرزندان آموزش و آموزش نیست.
این که کتاب و کتاب خوانی یک ارزش برای فرزند است درست است، اما درس خواندن آنقدر ارزش نیست که ما ارتباط عاطفی خود را خدشه‌دار می کنیم.
وظیفه اصلی ما والدین چیز دیگری است که خیلی از مواقع از وظایف که داریم یا بی اطلاع هستیم یا به آنها کار نداریم و این موضوع برای ما خیلی پررنگ شده است.
💯 حتما ببینید: آموزش اعداد با استفاده از بازی
عالیی بود به لطف شما به درس علاقه بردم ولی نه در حد خیلی زیاد😁
ممنونم
فیلم اموزشی ریاضی هفتم شما رو با تکنیک هایی اشنا می کنه که به سادگی میتونی مسائل پیچیده رو به راحتی حل کنی، تجربه ای جذاب و متفاوت در دنیای ریاضی منتظر شماست.