انشا درباره عینک

انشا در مورد عینک

 

مقدمه: یکی از نعمت های بی شمار خداوند دو چشم بینا است تابا آن جهان زیبا و رنگارنگ و همه ی نعمت های خداوند را با چشم ببینیم تا که شکرگذار باشیم.

اما در میان این همه آدم ،بعضی ها از این نعمت بی بهره یا کم بهره هستند.

یعنی چشمانشان یا به مرور زمان یا از روز تولد و مادرزادی کم سو یا ضعیف هستند و یکی از راه حل های این مشکل عینک است،تا با آن جهان و دنیا را شفاف تر ببینیم.

تنه انشا: عینک تشکیل شده از دو عدسی با شماره گذاری های مختلف برای ضریب بینایی چشم های مختلف و قاب ها با طرح ها و رنگ های مختلف برای سلیقه های متفاوت که پشت ویترین های مغازه ها بادستور پزشک بینایی گذاشته می شود تا متقاضی ،عینک مورد علاقه ی و مناسب فرم صورت خود را انتخاب کند و مورد استفاده قرار دهد.

دراین میان بعضی از دانش آموزان در مدرسه،کسی از دوستانشان را می بینند که عینک برچشم دارند،شروع به تمسخر و شیطنت می کنند و باحرف های ناخوشایند دل دوست خود را می شکانند درحالی که این کار بسیار ناپسند می باشد.

زیرا که عینک اشکال یا ایرادی ندارد.بلکه وسیله ایی برای درمان و بهبودی بیماری فرد تجویز می شود.

مانند مریضی که به دکتر مراجعه می کند و دکتر با قرص و آمپول آن را  مداوا می کند.

بنابراین ما نباید با دوستانمان که عینک می زنند با تمسخر و بذله گویی رفتار کنیم.

بلکه باید مانند دوستی مهربان برای مداوای ضعف بینایی آن تلاش کنیم و آن را برای زدن عینک تشویق کنیم تا هرچه زودتر مشکل دوست ما برطرف شود و آن نیز مانند ما بدون هیچ پوشش یا عینکی دنیا را ببیند.

نتیجه گیری: ما گاهی در شرایطی قرار می گیریم که راضی نیستیم ولی برای درمان و برطرف شدن مشکل مان مجبور به پذیرش شرایط می شویم.

بنابراین باید خود را با اتفاق پیش آمده وقف دهیم و با آن کنار بیاییم و با درک و هم دردی به دوست یا اطرافیانمان کمک کنیم تا بهبودی لازم را بدست اورند.

انشای توصیفی در مورد عینک (2)

انسان‌ها به ابزارها و وسایل گوناگونی نیاز دارند.

این ابزارها احتیاجات روزمره آنها را رفع کرده و زندگی را آسان می‌کنند. یکی از این ابزارها عینک است.

عینک از دو عدسی و یک قاب یا فریم درست شده است که توسط بینی و گوش‌ها نگه داشته می‌شود و جلوی چشم قرار می‌گیرد.

عینک با رفع عیوب بینایی به چشم‌ها کمک می‌کند تا دید بهتری داشته باشند.

جنس عینک‌ ها از دسته‌های فلزی یا کائوچو و پلاستیک ساخته شده است و شیشه‌های آنها نیز انواع مختلفی دارد.

که به مرور زمان سبک‌تر شده و طراحی مناسب‌تری پیدا کرده است.

در تاریخچه ساخت عینک، بعضی می‌گویند چینی‌ها عینک را دو هزار سال قبل ساخته‌اند ولی ظاهرا آنها تنها از این وسیله برای مراقبت از چشم‌هایشان در برابر نیروهای شیطانی استفاده می‌کردند.

بعضی دیگر عقیده دارند اولین عینک را سالوینو دارماتی اهل ایتالیا، در سال ۱۲۸۴ میلادی ساخت.

بعضی دیگر اختراع عینک را به مردی به نام روچربیكنبا نسبت می‌دهند که در سال 1266 میلادی با گذاشتن یك گوی كوچك شیشه ای روی كتاب، خطوط و كلمات را درشت‌تر و واضح‌تر می‌دید.

برای عینک جایگزین‌هایی به وجود آمده است. دسته‌ای از لنز استفاده می‌کنند و بعضی دیگر با عمل جراحی و لیزر نقص بینایی را برطرف می‌کنند.

برخی صرفاً از جنبه زیبایی و تمایل به نداشتن عینک دست به عمل لیزر یا استفاده از لنز می‌زنند.

برای برخی از افراد جایگزین کردن عینک ضروری است مانند ورزشکاران که نمی‌توانند از عینک در فعالیت‌های ورزشی استفاده کنند.

عینک‌ ها فقط یک ابزار برای افرادی که چشم‌های ضعیف دارند نیستند.

افراد در تهیه عینک به آن به عنوان یک وسیله زیبایی هم نگاه می‌کنند. برخی از عینک‌ها آفتابی هستند و برای جلوگیری از نور خورشید استفاده می‌شوند.

اگر جنس شیشه عینک آفتابی مناسب نباشد، موجب آسیب رسیدن به چشم می‌شود.

عینک‌ هایی وجود دارد که با آنها می‌توان فیلم‌های سه بعدی را دید و برخی بازی‌های رایانه‌ای را انجام داد.

عینک هر زمانی که می‌خواهد اختراع شده و از هر ماده‌ای که ساخته شده باشد، به یکی از ابزاری‌ترین و کاربردی‌ترین وسایل رفع نیازهای انسان درآمده است.

انشا در مورد عینک به سبک داستانی (3)

افراد زیادی را می‌شناسم که از عینک استفاده می‌کنند. این افراد هدف‌های مختلفی برای استفاده از عینک دارند.

پدر من عینک فروش است و من می‌توانم عینکی‌ های زیادی را ببینم.

به دیوار مغازه او عکس مردی است که بابا می‌گوید یک نویسنده است به نام چخوف!

چخوف مغازه بابا عینکی بدون دسته را روی بینی‌اش گذاشته که یک نخ به آن آویزان است.

من همیشه می‌ترسم عینکش بیفتد و بشکند. یک عکس دیگر هم هست که یک دانشمند است که فقط یک شیشه را با دست جلوی چشمش نگه داشته است.

بابا می‌گوید این‌ها اولین عینک‌ ها بودند که در زمان‌های قدیم استفاده می‌شدند.

من گاهی به مغازه او می‌روم و مشتری‌هایش را نگاه می‌کنم.

روزی  مشتری آمده بود و می‌گفت که عینکی می‌خواهد که به شکل صورتش بیاید.

بابا دفتری را که در آن عکس‌های خانم و آقاهای عینکی هستند، نشان داد و گفت: بعضی‌ها عینک را با توجه به گردی و درازی صورتشان انتخاب می‌کنند.

عینک‌ ها را گذاشت و برداشت و یک عینک خیلی بزرگ را انتخاب کرد و گفت: این بیشتر مد است.

یک مشتری دیگر عینک قبلی‌اش را از چشمش برداشت و گفت که از وزن آن خسته شده است.

به بینی‌اش فشار می‌آورد. روی بینی‌اش جای عینک مانده بود. بابا گفت که به جای شیشه، عدسی پلاستیکی برایش می‌اندازد و بهتر است فریم پلاستیکی بردارد.

مشتری دوباره گفت که شیشه‌اش را آنتی رفلکس بزند چون می‌خواهد با کامپیوتر کار کند.

از بابا پرسیدم عینک آنتی رفلکس یعنی چه؟ گفت یعنی ضد بازتاب نور است. نور را عبور می‌دهد.

یکی از مشتری‌هایی که آمد، دعوا کرد و چیزی نخرید، آمده بود عینک آفتابی بخرد.

بابا عینک آفتابی‌های خاکستری، زرد، آبی، سبز و قهوه‌ای را جلوی مشتری گذاشت و گفت اگر کوررنگی دارد نباید بعضی رنگ‌ها را بخرد.

مشتری همه آنها را که امتحان کرد و چند بار با عینک از مغازه بیرون رفت و آمد.

آخرش یکی را برداشت. قیمتش را که پرسید و بابا قیمت را گفت، مشتری با تعجب او را نگاه کرد و گفت: چه خبر است آقا؟ سر خیابان همین را با پنج هزار تومان می‌شود خرید.

بابا آرام گفت که بهتر است بیشتر مراقب سلامتی‌اش باشد تا پول‌هایش! او هم عینک را گذاشت و رفت.

عینک با هر هدفی که استفاده شود، برای بعضی جزئی از وجودشان شده است و بدون آن احساس می‌کنند که چیزی از وجودشان را گم کرده‌اند.

هر روز آدم های زیادی را در اطرافمان می بینیم که عینک به چشم دارند.

یکی عینک آفتابی یکی عینک طبی و یکی هم عینکی برای تفریح!

همه می دانند عینک چه شکلی است! دو تا دست دراز دارد و دو تا عدسی بزرگ در جلویش که برای هرکسی شکلش فرق می کند مثلا عینک یکی گرد است آن یکی مستطیلی یکی هم عینکش را انگار از فضا آورده اند از بس که عجیب است!

عینک های امروزی کمی توصیفش طول می کشد چون هر کدام یک شکلی دارد برای خودش!

ولی عینک های دانشمندان قرن های قبل را که بخواهی توصیف کنی کارت راحت تر است!

عینک از زمان های قدیم تا به امروز وجود داشته است فقط شکل های آن فرق کرده.

امروزه هم مثل زمان های گذشته نیست؛ در زمان های قدیم تنوع عینک بسیار کمتر از الان بود و کسانی که چشمانشان ضعیف میشد و احتیاج به عینک داشتند تقریبا عینک هایشان شبیه به هم بود.

اما در زمانه ما که تکنولوژی پیشرفت کرده است عینک ها هم به تبع آن پیشرفت کرده اند به طوری که هرکسی متناسب با فرم صورتش عینکی را انتخاب می کند و به چشم می زند.

گاهی عینک ها انقدر کوچک اند که از دور هرچه قدر تلاش کنی نمی توانی آن را در صورت طرف پیدا کنی!

گاهی هم آنقدر بزرگ اند که علاوه بر چشم، دماغ و دهان را هم در بر می گیرند!

خلاصه اینها مدل های زیاد عینک است که هر روزه با چشمان خود نظاره گر آن در دور و برمان هستیم.

عینک های دودی و آفتابی هم که جای خود دارند! از دودی و مشکی گرفته تا آبی و زرد و …!

که به عنوان آینه هم از شیشه آن می توان استفاده کرد!

البته خیلی ها اصلا از عینک آفتابی استفاده ای نمی کنند! آن را روی سرشان می گذارند تا بلکه جذاب تر شوند!

البته همین کارِ به اصطلاح جذاب را خیلی ها در برف و بوران زمستان هم انجام می دهند!

مثلا برف که می بارد عینک را روی موهایشان می گذارند تا جذاب شوند!

 

انشای خیالی درباره عینک

 

 در شهر کوچکی به نام “شهر عینک”، همه مردم عینک می‌پوشیدند. این شهر به خاطر تولید و فروش عینک‌های خارق‌العاده معروف بود.

هر کسی که به شهر عینک سفر می‌کرد، به طور اتوماتیک عینکی را به چهره‌اش می‌گذاشت و به دنیای جدیدی وارد می‌شد.

 یک روز ، مرد جوانی به شهر عینک سفر کرد. او به  “بیلی بی‌عینک” شهرت داشت، چون هرگز عینکی به چهره‌اش نگذاشته بود. او با چشمان خود به دنیا نگاه می‌کرد و همیشه از دیدن چیزها لذت می‌برد.

بیلی بی‌عینک به رستوران شهر رفت و حکایت‌های شهروندان را گوش می‌داد. آنها از تجربه‌های خنده‌دارشان با عینک‌ها می‌گفتند.

برخی از آنها داستان می‌ساختند که وقتی عینک را روی صورتشان قرار می‌دادند، همه چیز رنگارنگ و شاد می‌شد. حتی خیابان‌ها هم مانند رنگ‌های رنگین کمان درخشان می‌شدند.

بیلی بی‌عینک داستان‌ها را با اشتیاق گوش می‌داد و تصمیم گرفت به دنبال یک عینک برود. وارد فروشگاهی شد که عینک‌های متنوعی در آنجا به فروش می‌رسید.

اما وقتی یک عینک را بر روی چهره‌اش قرار داد، متوجه شد که هیچ تغییری در دیدش ایجاد نمی‌شود. بیلی بی‌عینک  خیلی از عینک‌ها را امتحان کرد، اما هیچ کدام او را به دنیای رنگارنگی که دیگران توصیف می‌کردند، نمی‌برد.

بیلی بی‌عینک احساس خستگی کرد و از فروشگاه خارج شد  در راه، چیزی عجیبی دید، عینکی کف خیابان افتاده بود. 

او تصمیم گرفت عینک را بردارد و آن را روی چهره‌اش قرار دهد. وقتی  عینک را بر روی چشمانش قرار داد، چیزهای عجیبی اتفاق افتاد. همه چیز از آبی تا صورتی تغییر رنگ داد و به اشکال عجیب و غریب تبدیل شد. خیابان‌ها مانند یک کارتون زنده شدند و همه اشیا شروع به حرکت کردند.

بیلی بی‌عینک شگفت‌زده بود. او به دنیای جدیدی وارد شده بود، جایی که هر چیزی ممکن بود. او  به هر صدایی که می‌شنید، می‌خندید، روی ابرها قدم می‌زد. هر چیزی که تصور می‌کرد، به واقعیت تبدیل می‌شد.

مردم شهر عینک شگفت‌زده بودند.بیلی بی‌عینک تصمیم گرفت در این دنیای خیالی بماند و از لحظات خنده‌دار و شگفت‌انگیزی که با عینک جادوییش ایجاد می‌شد، لذت ببرد.

شهر عینک بعد از آن، به یک مقصد گردشگری معروف تبدیل شد. مردم از سراسر جهان به آنجا می‌آمدند تا عینک جادویی بیلی بی‌عینک را تجربه کنند و به دنیای خیالی و رنگارنگی که در آن زندگی می‌کرد، سفر کنند.

از آن پس، بیلی بی‌عینک به عنوان قهرمان شهر عینک شناخته شد او همیشه با عینک جادویی خود به شهری که همه چیز امکان‌پذیر بود، نگاه می‌کرد و لحظاتی از شادی و خنده را با همه ساکنان شهر عینک به اشتراک می‌گذاشت.

و از آن روز به بعد، همه در شهر عینک می‌گفتند: “اگر بیلی بی‌عینک عینکی نداشت، ما هم هیچ وقت عالم بهتری را تجربه نمی‌کردیم!”

 

 

حتما بخوانید: انشا درباره خانه