مشاهده مسابقه فوتبال از روزنه تور دروازه

مشاهده مسابقه فوتبال از روزنه تور دروازه

مقدمه: هر یک از ما در زندگی مان آرزوهایی داریم که دوست داریم سریعتر برآورده شود و برایمان مهم نیست در چه شرایطی باشد.

مهم این است که آنچه در فکر ما و ذهن ما شبانه روز مرور می شود به حقیقت بپیوندد.

بدنه: هنوز که هنوز است بعد از گذشته ۱ سال از آن خواب خوش اش را می بینم.

شاید این سوال برایتان پیش بیاید درباره چه چیزی حرف می زنم برای تان تعریف می کنم .

من از آرزوی حرف می‌زنم که درست یک سال پیش در شب تولدم براورده شد. رفتن به ورزشگاه و تماشای فوتبال تیم مورد علاقه ام کادویی بود که پدرم به من هدیه داد.

رفتن به ورزشگاه رویایی بود که تنها در ذهنم وجود داشت و حالا پدرم آن رویا را برای من به حقیقت تبدیل کرده بود.

تصور اینکه من آن شب از شادی گریه می کردم و می خندیدم شاید برای تان سخت باشد اما این واقعیت داشت و من از خوشحالی روی پاهایم بند نبودم.

فردا وقتی به ورزشگاه رفتم پشت دروازه حریف نشستیم شاید هر کسی دوست نداشته باشد آنجا بنشیند چون دیدن بازی از آنجا مقداری سخت است.

اما با این حال برای من مهم این بود که می توانم بازی مورد علاقه ام را تماشا کنم.

وقتی بازی شروع شد طرفداران تیم حریف برای ما کری خواندند و با بوق های مخصوص صداهای عجیب در می آوردند.

تیم ما هم بیکار نبود و با موج مکزیکی انرژی درون خودمان را بیرون می ریختیم.

وقتی بازی شروع شد همه برای تماشای بازی سر پا ایستادند. قد من کمی کوتاه بود و نمی توانستم بازی را به خوبی ببینم و ناچار شدم از روزنه ای که در تور دروازه قرار داشت بازی را نگاه کنم.

در دقیقه های آخر تیم ما دو گل به تیم حریف زد در گل دوم توپ به سمت ما پرتاب شد خیلی دلم می خواست که توپ را بگیرم انگار خدا صدایم را شنید و پدرم توانست توپ را بگیرد.

از خوشحالی فریاد زدم و دیگر توپ را به آنها پس ندادم و حالا آن توپ در جعبه ای زیبا که برای آن درست کردم در گوشه اتاقم خودنمایی می کند و شادی آن روز را در ذهنم یادآور می کند.

نتیجه: می توان شاد بود و شادی کرد به شرط اینکه زندگی را برای خودمان سخت نگیریم و به چیزهای کوچک قانع باشیم.

• دریافت انشای اختصاصی از طریق تلگرام

حتما بخوانید: بازنویسی حکایت صفحه ی 36 نگارش هشتم